Η πρώτη ανέλπιστη νίκη
“Γνώριζε ότι τον μαγνητοσκοπούσε”
Στις 18/8/2020, ο αρχιεπίσκοπος Ισίδωρος προχώρησε σε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων προς την “Google Ireland Ltd” για να διαγραφούν δύο βίντεο από την πλατφόρμα “YouTube” με αποσπάσματα από την ιστορική μαρτυρία του.
Στις 27 Μαΐου 2022 εκδόθηκε η Απόφαση. Ήταν μια ανέλπιστη νίκη. Η πρώτη.
Παραθέτω τις τελευταίες σελίδες με το σκεπτικό της απόρριψης.
Το ανωτέρω ωστόσο βίντεο, στο οποίο αποτυπώνεται το πρόσωπο του αιτούντος και λαμβάνει χώρα ο ανωτέρω διάλογος, ο οποίος ας σημειωθεί ότι δεν εκτίθεται στην αίτηση, γεγονός από το οποίο συνάγεται ευχερώς ότι, στα πλαίσια της δίκης αυτής, ο ισχυρισμός του αιτούντος περί προσβολής της προσωπικότητάς του αφορά στην αποκάλυψη του προσώπου του και στο γεγονός ότι λόγω και του οδοντιατρικού προβλήματος που αντιμετώπιζε, παρουσιάζεται ως μη σοβαρός άνθρωπος, ως ισχυρίζεται, δεν πιθανολογείται ότι προσβάλλει την προσωπικότητά του αιτούντος. Ειδικότερα, ουδόλως πιθανολογείται ότι η λήψη του εν λόγω βίντεο έχει λάβει χώρα κατά τέτοιο τρόπο ώστε να παρουσιάζει τον αιτούντα ως άνθρωπο που δεν λαμβάνει υπόψιν του με την πρέπουσα σοβαρότητα το λειτούργημά του.
Ούτε, επίσης, πιθανολογείται ότι ο τελευταίος παρουσιάζεται λόγω του οδοντιατρικού του προβλήματος ως άνθρωπος μη σοβαρός. Κατά μείζονα λόγο, όμως, ουδόλως, πιθανολογείται, ότι ο εν λόγω δημοσιογράφος μαγνητοσκοπούσε τον αιτούντα χωρίς τη συγκατάθεσή του.
Αντιθέτως, από την απεύθυνση του τελευταίου προς την κάμερα και την ερώτησή του προς το δημοσιογράφο «να το πούμε στην κάμερα;» προκύπτει ότι ο τελευταίος γνώριζε ότι τον μαγνητοσκοπούσε, αντίθετα από όσα διατείνεται στην αίτησή του.
Με βάση τα ανωτέρω δεν συντρέχει κατά την κρίση του Δικαστηρίου νόμιμος λόγος λήψης του ασφαλιστικού μέτρου της προσωρινής ρύθμισης κατάστασης σε βάρος της καθ ης, υπό την προμνησθείσα ιδιότητά της, καθ’ όσον δεν πιθανολογείται εν προκειμένω προσβολή της προσωπικότητάς του αιτούντος, κατά μείζονα δε λόγο, δεν πιθανολογείται ο παράνομος χαρακτήρα αυτής δια της άνευ συναινέσεώς του μαγνητοσκόπησης. Πρέπει, επομένως, η υπό κρίση αίτηση να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Τα δικαστικά έξοδα της καθ’ης πρέπει να επιδικασθούν σε βάρος του αιτούντος λόγω της ήττας τους (176 ΚΠολΔ).ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την αίτηση.
Καταδικάζει τον αιτούντα στα δικαστικά έξοδα της καθ ης τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.
Ολόκληρο το κείμενο της απόφασης εδώ.