Εντοπισμός της κανδήλας και λογικό αδιέξοδο

Τεκμηρίωση ότι μπαίνει σβηστή στον Πανάγιο Τάφο

Με αυτές τις σκέψεις να με βασανίζουν βγήκα από το Ιερό Κουβούκλιο. Τώρα πια, ο επόμενος στόχος που είχα θέσει είχε προσλάβει το χαρακτήρα τού «πάση θυσία». Έπρεπε οπωσδήποτε να δω το σκεύος που δεν είχε ποτέ καταγράψει φωτογραφικός φακός, εκτός του Μεγάλου Σαββάτου, την ώρα που μεταφέρεται για να τοποθετηθεί στον Πανάγιο Τάφο. Την ίδια την Ακοίμητη Κανδήλα. Αν την έβρισκα, υπήρχε τρόπος να ελεγχθεί η αξιοπιστία του Ισίδωρου.

«Αλήθεια, εσείς πιστεύετε ότι τα κεριά του Πατριάρχη ανάβουν ως εκ θαύματος;», τον ρώτησα στο τέλος της ξενάγησης. «Ναι, το πιστεύω», απάντησε μπροστά στην κάμερά μου. Λίγο αργότερα όμως, όταν πήγαμε στο γραφείο του, μου προκάλεσε έκπληξη η ακόλουθη δήλωσή του: «Η ευχή του Αγίου Φωτός μιλάει καθαρά για καθαγιασμό του Φωτός, και όχι για επίκληση θαύματος. Όπως ακριβώς καθαγιάζεται το ύδωρ στα Θεοφάνια. Από θεολογικής άποψης δύναται να αμφισβητηθεί το “θαύμα”». Αυτά τα λόγια του -πάλι μπροστά στην κάμερα- με μπέρδεψαν. Αν μπορούσε να αμφισβητηθεί από θεολογική σκοπιά, τότε γιατί μίλησε με βεβαιότητα για θαύμα; Ήταν η ώρα να κάνω την “απαγορευμένη ερώτηση”: «Πείτε μου, παρακαλώ, έχετε βρει την απάντηση στο ερώτημα πώς ανάβει το Άγιο Φως;» Η απάντησή του ήταν κοφτή: «Όχι, δεν την έχω βρει».

Ήταν ολοφάνερο πως η ξενάγηση είχε τελειώσει. Για μένα όμως μόλις είχε αρχίσει το πιο σημαντικό κομμάτι της έρευνας, γι’ αυτό και συνέχισα: «Έχετε να μας δείξετε κάτι άλλο;…» «Όχι, δεν υπάρχει κάτι άλλο σε σχέση με την τελετή», μου είπε. Είχε έρθει η ώρα της πιο κρίσιμης ερώτησης, μέχρι εκείνη τη στιγμή: «Μπορούμε ίσως να δούμε… το καντήλι;» Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. Όλα κρέμονταν από την απάντησή του. Τρεμόπαιξε για λίγο τα μάτια του, έκανε μια μικρή παύση και απάντησε: «Το καντήλι… ναι, μπορούμε να το δούμε στο σκευοφυλάκιο». Ανείπωτη χαρά!  

Μπροστά εκείνος και πίσω εγώ, και η κάμερα να γράφει. Διασχίσαμε το χώρο του Καθολικού και μπήκαμε στο Ιερό του Ναού. Αριστερά της Αγίας Τράπεζας ανεβήκαμε μερικά σκαλιά και βρεθήκαμε μπροστά από μια μεγάλη ξύλινη πόρτα. Ο Ισίδωρος έβγαλε τα κλειδιά του. Ο ήχος της παλιάς κλειδαριάς αντήχησε στο χώρο. Μόλις άνοιξε η πόρτα βρεθήκαμε σε ένα μικρό δωμάτιο γεμάτο άμφια, βιβλία και διάφορα εκκλησιαστικά αντικείμενα. «Από εδώ ετοιμάζουμε την κανδήλα του Αγίου Φωτός, καθώς και τα κεριά του Πατριάρχη. Από εδώ ο σκευοφύλακας παίρνει την κανδήλα και τη βάζει στον Πανάγιο Τάφο». Προχωρήσαμε στο επόμενο δωμάτιο. Ακόμα πιο μικρό. Στην άκρη μια πέτρινη σκάλα γεμάτη διάφορα αντικείμενα, τα οποία απομάκρυνε για ν’ ανέβουμε. Εφτά σκαλοπάτια και φτάσαμε. Ήδη στα μισά φάνηκε η «Ακοίμητος Κανδήλα». Σοκ!

Ο χώρος ακατάστατος, θύμιζε αποθήκη. Η κανδήλα σ’ ένα ράφι, ανάμεσα σε χάρτινα κουτιά και πλαστικά μπουκάλια νερού. Παντού σκόνη. Ο Ισίδωρος πήρε την κανδήλα στα χέρια του: «Αυτή είναι η κανδήλα του Αγίου Φωτός. Εγώ βάζω καινούργιο φιτίλι και λάδι, πριν την πάω στον Πανάγιο Τάφο». Ταυτόχρονα άνοιξε το κάλυμμα και φάνηκε το λάδι. Ήταν σχεδόν γεμάτο.

Το καντήλι ήταν σβηστό.

– Άρα, η λεγόμενη «Ακοίμητος Κανδήλα» δεν είναι τελικά… ακοίμητος;
– Όχι δεν είναι. Το καντήλι ανάβει μόνο το Μεγάλο Σάββατο για την τελετή. Βέβαια, όπως σας είπα, μπαίνει σβηστό.
– Μπαίνει σβηστό;
– Ναι, άλλωστε ο καθένας που βρίσκεται γύρω εκείνη τη στιγμή μπορεί να δει ότι είναι σβηστό. Το καντήλι έχει διχτάκι (τρυπούλες) και φαίνεται αν είναι αναμμένο.

Αυτός ο ισχυρισμός μπορούσε εύκολα να ελεγχθεί. Ήδη υπήρχε συγκριτικό υλικό από φωτογραφίες και πλάνα αρκετών βίντεο που έδειχναν το καντήλι να μπαίνει στον Πανάγιο Τάφο. Σε αυτές τις εικόνες δεν φαινόταν καμία φλόγα, κανένα φως. Το απόλυτο μαύρο.

Δεν έμενε λοιπόν τίποτα άλλο από το να κάνω το “πείραμα” επί τόπου. «Ας ανάψουμε το καντήλι», του είπα. Ο Ισίδωρος άνοιξε το κάλυμμα και άναψα το φιτίλι μ’ έναν αναπτήρα.

Αμέσως έπειτα το έκλεισε. Το φως έβγαινε και από τις τρύπες γύρω και από πάνω! Φώτιζε τόσο έντονα που δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία ότι, αν έμπαινε αναμμένο το Μεγάλο Σάββατο, θα φαινόταν.

Το απόλυτο σοκ. Και βέβαια το απόλυτο λογικό αδιέξοδο. 

Ο Ισίδωρος έλεγε την αλήθεια. Βάζει σβηστό το καντήλι στον Πανάγιο Τάφο.

Τράβηξα κάμποσες φωτογραφίες, με τον Ισίδωρο να κρατάει την κανδήλα, ακριβώς όπως την κρατάει το Μεγάλο Σάββατο για να την εναποθέσει στον Πανάγιο Τάφο. Η σύγκριση των φωτογραφιών είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας της αλήθειας του γέροντος σκευοφύλακα και ηγουμένου του Ναού της Αναστάσεως.

Και τότε γιατί μπαίνει σβηστό το καντήλι;

Ποια είναι η «χρῆσις» του;    

Και από πού ανάβει τα κεριά του ο Πατριάρχης;

Σίγουρα υπάρχει ένα μυστικό τέχνασμα. Ποιο είναι αυτό;

Εκείνο το βράδυ δεν έκλεισα μάτι.